صادرات نفت ونزوئلا نه تنها همزمان با بهبود روابط واشنگتن-کاراکاس روند صعودی به خود گرفته بلکه صندوق سرمایه‌گذاری مشترکی نیز به مدیریت یک آمریکایی ایرانی‌الاصل برای توسعه اکتشاف و تولید نفت و گاز در شرق ونزوئلا تشکیل شده است.
بر اساس اسناد و داده‌های موسسه تحقیقاتی ریفینیتیو (Refinitiv)، شرکت ملی نفت ونزئلا (PDVSA) در ماه ژوئن به طور متوسط روزانه ۶۳۰ هزار و ۵۰۰ بشکه نفت و فرآورده‌های نفتی صادر کرده که در مقایسه با ماه مه ۶۱ درصد افزایش یافته است. مقصد حدود دو سوم این صادرات ماه گذشته بازار آسیا بوده است. همچنین کوبا نیز روزانه ۶۶ هزار و ۴۰۰ بشکه از نفت خام و بنزین صادراتی متحد خود را در ماه گذشته میلادی خریداری و وارد کرده است.
افزایش صادرات نفتی ونزوئلا با صدور نخستین محموله این کشور در دو سال اخیر به اروپا نیز همزمان بود. شرکت ایتالیا اِنی (ENI) و شرکت اسپانیایی رسپول (Repsol) از اوایل ژوئن گذشته و پس از دریافت چراغ سبز از وزارت خارجه ایالات متحده شروع به خرید نفت خام ونزوئلا کردند.
هر چند این مبادلات نفتی با هدف تسویه بدهی دولت ونزوئلا به دو شرکت نفتی ایتالیایی و اسپانیایی برقرار شد ولی بسیاری از تحلیلگران آن را نشانه‌ای از تمایل واشنگتن برای کاهش تحریم‌های نفتی وضع شده از سوی دولت دونالد ترامپ علیه کاراکاس همزمان با وقوع بحران انرژی در اروپا دانستند. چنان که دو صندوق سرمایه‌گذاری آمریکایی به نام‌های گرمرسی فاندز منیجمنت (Gramercy Funds Management) و اَتموس گلوبال انرژی (Atmos Global Energy) نیز سه‌شنبه گذشته اعلام کردند که در صندوق سرمایه‌گذاری مشترکی را با یک شرکت ونزوئلایی برای پیگیری پروژه‌های اکتشاف و تولید نفت و گاز در سواحل شرقی این کشور تشکیل داده‌اند.
علی مشیری، رئیس شرکت سرمایه‌گذاری اَتموس گلوبال انرژی، هدف از تشکیل این صندوق سرمایه‌گذاری را کمک به برقراری تعادل در بازار جهانی نفت، تثبیت قیمت، حفظ امنیت انرژی ایالات متحده و هموار کردن مسیرصدور انرژی به سراسر جهان عنوان کرد.
او در سال ۲۰۱۹ و با وجود برقراری تحریم‌های واشنگتن علیه کاراکاس نیز اقدام به راه‌اندازی یک صندوق سرمایه‌گذاری با هدف کمک به اجرای پروژه‌های بخش انرژی ونزوئلا کرده بود.
آقای مشیری که پیشتر مدیر عامل شرکت اکتشاف و تولید شورون (Chevron) در آمریکای لاتین بوده، نقش قابل توجهی در توسعه سرمایه‌گذاری‌های نفتی ایالات متحده در ونزوئلا داشته است. خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی دلیل موفقیت شرکت شورون در ونزوئلا را برقراری رابطه دوستانه میان آقای مشیری و هوگو چاوز، رئیس جمهوری فقید ونزوئلا عنوان کرده و یادآور شده که آقای چاوز این مدیر آمریکایی ایرانی‌الاصل را «رفیق» و «دوست عزیز» خطاب می‌کرد.
هر چند آقای مشیری در سال ۲۰۱۷ وهمزمان با آغاز اجرای طرح دولت دونالد ترامپ برای تحریم بخش انرژی ونزوئلا اعلام بازنشستگی کرد ولی رابط حسنه شورون و کاراکاس حتی تحت تحریم‌های دولت آقای ترامپ همچنان ادامه یافت.
به توییتر یورونیوز فارسی بپیوندید
دولت جو بایدن نیز ماه گذشته به شرکت شورون، بزرگترین شرکت نفتی ایالات متحده که همچنان در ونزوئلا فعال است، اجازه داد تا با دولت نیکلاس مادورو و شرکت ملی نفت ونزوئلا در مورد آینده سرمایه‌گذاری و عملیات استخراج نفت در این کشور مذاکره کند.
البته آمریکا در ازای این چراغ سبزها، خواستار از سرگیری مذاکرات سیاسی نیکولاس مادورو و مخالفان سیاسی او و نیز آزادی تمامی شهروندان زندانی این کشور در ونزوئلاست. بر همین اساس، هیات‌های دیپلماتیک ایالات متحده طی ماه‌های اخیر به کاراکاس سفر کرده و مذاکراتی را با مقام‌های دولت آقای مادورو داشته‌اند که در نتیجه آن تا کنون دو شهروند آمریکایی از زندان آزاد شده است.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0