سانتی مانتالیسم محیط زیستی

سانتی مانتالیسم محیط زیستی

شهرام نوروزی ؛ 

چگونه است که من می‌ریزم، وظیفه دیگری‌است که جمع کند؟؟؟!

من خراب می‌کنم، وظیفه دیگری‌است که بسازد !!!

من سهل‌انگاری و اشتباه می‌کنم، وظیفه دیگری‌ است که اصلاح و ترمیم کند !!

عجیب نیست؟بیایید حفاظت از محیط زیست دیارمان را به یک فرهنگ تبدیل کنیم …

شکوه زیبایی های ایران را باید دید …

نه نوشت…

و قدر این زیبایی ها را باید دانست …

اوایل کار دولت یازدهم بود که یک کار مایه دلخوشی فعالان و چهره های محیط زیستی شد. حسن روحانی رئیس جمهوری که داعیه‌ی تشکیل محیط زیستی ترین دولت را داشت کارت سفید و سبز رنگی را مقابل لنز دوربین‌های عکاسی خبرنگاران گرفت. روی کارتی که عکس و نام رئیس قوه مجریه روی آن نقش بسته بود نوشته بود «کارت شناسایی همیار محیط زیست»، اما رویکرد دولت و به ویژه عملکرد همراه با نقصان و سهل انگاری مدیران سازمان محیط زیست تا آنجا پیش رفت که تنها چند ماه بعد از شروع کار دولت اعتراض های دوستداران محیط زیست، چهره‌های دانشگاهی و خبرنگاران فعال در این حوزه کلید خورد .

اگه فکر می کنید محیط زیست اهمیت کمتری از اقتصاد دارد سعی کنید پول هایتان را در حالی بشمرید که نفس تان را حبس کرده اید . این جمله ، جمله ای است که یکی از فعالین محیط زیست آن را پیش از بیان کرده و یادآور پیچیدگی‌های فراوانی است که همواره میان رابطه انسان با طبیعت وجود داشته است در زمانی نه چندان دور انسان ها تالاب ها را می خشکاند و در محل آن کشتزار های مختلف به وجود می آوردند حالا اما وضعیت به گونه دیگری است اهمیت اکوسیستم های طبیعی بیش از پیش مشخص شده و همه جا صحبت از حفظ طبیعت در میان است بسیاری از دولت‌ها و سازمان‌های غیردولتی و مردم خودشان را فعال و طرفدار محیط زیست می‌دانند و صدای سانتی مانتالیسم و محیط زیستی فریاد خواهی حقیقی فعالین محیط‌زیست دوشادوش هم در همه محافل شنیده می شود اما در این میان آنچه هرگز از اهمیتش کاسته نشده و هر روز ابعاد گسترده‌تری از اثرات آن نمایان می شود تاثیرات دستکاری های انسان در طبیعت بوده و در این بین سلامت هوا و آب جدی ترین و حیاتی‌ترین نیاز انسان‌ها از جهات بسیاری در معرض خطر قرار گرفته است. ایران از دیرباز سرزمینی خشکسال و کم باران بوده و تا بوده پیشینیان ما حفظ حرمت آن را بسیار توصیه کردند قنات ابتکار شگفت انگیز ایرانیان باستان در حفاظت از منابع محدود آب در فلات مرکزی ایران است و سازه های آبی شوشتر در دشت خوزستان هم حکایت از تلاش دیرپای مردم ما برای مدیریت آب دارد امروز اما ماجرا به نحو دیگری رقم می‌خورد؛ سدسازی های افسارگسیخته و کشاورزی غیر پایدار هر روز بیش از پیش عرصه را بر منابع محدود آبی ایران تنگ می کنند و از طرف دیگر اخبار پروژه های غیر واقعی و غیر علمی انتقال آب از حوضه آبریز و منطقه‌ای دیگر هر روز به گوش می رسد متخصصین حوزه آب پیش از این بارها به متولیان امر در رابطه با سوء مدیریت آب گوشزد کرده بودند؛ و امسال که به دلیل میزان کم بارش های سال های گذشته دیو خشکسالی ترسناک تر از همیشه بر سر این سرزمین سایه افکنده تبعات آن سوء مدیریت ها و طرح های ماجراجویانه انتقال و دزدی آب و عدم موازنه صحیح در اعطای حق آبه رودها و تالاب ها دامنگیر مناطق بسیاری از کشور شده است امروز تنها فلات مرکزی ایران و دشت حاصلخیز خوزستان نیستند که با اول غول کم آبی دست و پنجه نرم می‌کنند که نواحی پر باران شمالی کشور از گلستان تا گیلان نیز به آهستگی طعم کم آبی را می چشند . کمبود آب و در دنباله آن مدیریت نادرست منابع محدود آب تنها تبعات اقتصادی نخواهد داشت ، همان طور که در گذشته سنگ بنای بسیاری از تمدن های بزرگ در کناره رودها و دریاچه ها بنا نهاده شده بسیاری از اجتماعات انسانی کهن و معاصر نیز به دلیل بحران های آبی از هم پاشیده شده و سبب شکل گرفتن مهاجرت‌های عظیم در زمان خود بوده است نمونه داخلی چنین مهاجرت‌های در سیستان و بلوچستان به وقوع پیوسته است بارش‌های کم مزید بر ضعف دیپلماسی ایران در گرفتن حق آبه رود هیرمند سبب شده تا دریاچه هامون ، که سومین دریاچه بزرگ ایران بوده تا بیش از سال ۱۳۹۳ به طور کامل خشک شود، و این در حالی بود که پیش از آن طرح‌های ناپخته و غلط شیلاتی منجر به رهاسازی ماهی آمور در دریاچه هامون ضربات نفس گیری بر پیکره آبی هامون و جوامع محلی بهره‌مند از آن وارد کرده بود.خشکسالی و سوءمدیریت مردمان بومی ساحل هامون را از کناره آن تاراند، فقر در سیستان و بلوچستان عمیق‌تر شد و اهالی هامون به ناچار مهاجرت کرده و در بسیاری از استان‌های همجوار و دور، از کرمان تا گلستان دور از خانه و زادگاه خود مستقر شدند؛ و آنها که ماندند هنوز به خشکی کم آبی مواجه هستند و شرایطشان هر روز سخت تر می شود .جا به جایی اقوام موضوعی ساده و سهل نیست: هر چند قوم های اصیل ایرانی همواره در کنار هم یک ملت را تشکیل داده‌اند، اما هرکدام هزاران سال است که در نواحی خودشان مستقر و با آب و خاک آنجا عجین شده اند، این اقوام در صورتی که به دلیل ناملایمات اقلیمی و بی توجه مسئولین و رفع نیازهای آنان مجبور به مهاجرت شوند، تبعات جبران‌ناپذیری را رقم خواهند زد که کمترین آن تفاوت‌های دیدگاهی میان اقوام بزرگ است . بنابراین باید گفت آب و مسائل مربوط به آن حوزه‌ای تخصصی و بسیار حساس است، نیازهای مردم و زارعینی که در راستای کشاورزی پایدار حرکت می‌کنند قطعاً می بایست توسط دولت‌ها فراهم و برآورده شود ، کشورهای خشک و کم آبی که طی سالهای اخیر توانسته اند بحران کم آبی را پشت سر بگذارند می توانند الگوی مناسبی برای پیشبرد طرح های وطنی مدیریت آب باشند و در این بین اصلاح کشاورزی و سوق دادن آن به سمت کشت محصولات کم آب بر و همچنین توسعه روشهای نوین آبیاری و طرح‌های آبخیزداری می‌بایست در بالای لیست اقدامات مسئولین قرار بگیرد لیستی که می‌بایست سدسازی و انتقال آب یک استان به استان دیگر و انتقال دوباره آب همان استان به استان قبلی را از آن خط زد …

انتهای خبر/